Klassiek Centraal, 19/10/16

Lucrèce Maeckelbergh

Jonas Kaufmann bezingt het Italiaanse Dolce Vita

Een cd van de zowat populairste tenor van het moment krijgt steeds de allure van een evenement. Met Dolce Vita is het niet anders. Jonas Kaufmann brengt een hommage aan het land dat zijn kunst meer dan welk ander voedt. Aan vocale intensiteit geen gebrek! Het repertoire bestaat hoofdzakelijk uit Italiaanse volksliederen die vaak een internationale bekendheid hebben, zoals Con te partirò of Volare. Ze zijn ook onsterfelijk geworden via de uitvoeringen door grote Italiaanse zangers als Caruso en Pavarotti of populaire artiesten als Andrea Bocelli. Kaufmann bezorgt ons zoals te verwachten een meeslepende en kleurrijke vertolking. Zijn krachtige stem is aangrijpend, maar waar gepast zingt hij zacht en teder, zoals in het mooie Il Canto. Zo wisselt ook passie (Passione) af met fragiliteit of zwelgende nostalgie (Fenesta). In een lied als Voglio vivere così laat hij zich gaan en schept hij er duidelijk plezier in dit genre te zingen. Toch verliest hij nooit de nuance voor het detail en brengt hij voldoende vocale variatie om zo’n cd vol bisnummers aantrekkelijk en levendig te houden. Filmisch klinkt niet alleen de melodie uit The Godfather Parla più piano maar ook de inleiding tot Catari, waarin het orkest opvalt als levendig en zeer verfijnd. Non ti scordar di me: een van de heerlijke liederen van Ernesto de Curtis op het schijfje klinkt als puur maar ècht sentiment. Al is hij momenteel aan een periode van rust toe, de gedrevenheid en tegelijk de natuurlijkheid waarmee Jonas Kaufmann dit heerlijke Italiaanse vocale erfgoed presenteert, doet toch alweer uitkijken naar een volgend optreden in de opera.