|
|
|
|
|
NRC, 10 oktober 2016 |
Merlijn Kerkhof |
|
Kaufmann doet je het valse orkest vergeten
|
|
Als
je een van de bestbetaalde zangers ter wereld onder contract
hebt, moet je wel ergens op bezuinigen. Voor het nieuwste album
van Jonas Kaufmann, de Beierse tenor met het baritonachtige
timbre, heeft Sony niet bezuinigd op de fraaie verpakking waarop
tussen een welgetrimd baardje Kaufmann zijn stralend witte
tanden bloot lacht. Het Orchestra del Teatro Massimo di Palermo
is echter niet eersterangs, blijkt al na de eerste minuut van
‘Dolce Vita’, een ‘ode aan Italië’. Dat het orkest vaak vals is,
vergeet je als Kaufmann zingt: ook in dit repertoire in het
schemergebied tussen opera en populaire muziek (hij zingt van
Leoncavallo tot Zucchero) klinkt hij schitterend. Kaufmann heeft
de laatste tijd veel optredens afgezegd wegens stemproblemen, op
cd blijft hij de altijd trefzekere testosteronbom.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|